شهید محمدرضا زاهدی، فرزند آخر حسین بود. حسین روضه خوان محله میدانگاه آقا بود و یک کشاورز ساده.
همان بچگی یتیم شد و بهمراه مادرش عزیز، در خانه خواهر بزرگ ترش ساکن شدند و سپس مشغول کار شد و در جوانی استاد بنا. خانواده زاهدی ، هر هفته جلسه روضه خوانی داشتند و تک تک افراد خانواده، پدر مادر ، دختر و پسر پای کار انقلاب بودند. انقلاب که رخ داد کار این خانواده کارگری برای انقلاب شدت گرفت. مردان جبهه ها، زنان جبهه ها! همه پای کاربودند. محمدرضا ازدواج کرد و خانه ای ساخت برای چهار فرزندش و درحالیکه هنوز خانه اش نیازمند استاد معمارش بود برای تکمیل شدن و پای اش بخاطر مجروحیت می لنگید ، بهمن 66 باز به سمت جبهه ها رفت تا خدای نکرده کم فروشی نکرده باشد…